Mijn thuis is de slootkant, de oever, de overgang, het gebied tussen het water en land, daar waar het ene overgaat in het andere. Daar waar nu nog steeds zoveel leven is en waar miljoenen jaren geleden het leven uit het water kroop en zich ontwikkelde tot gewervelde wezens op het land. Ik wil jullie graag laten zien waar ik zo gelukkig ben. Zó gelukkig dat ik elke jaar heel vroeg mijn knalgele bloemen laat ontvouwen zodat ze kunnen stralen als de voorjaarszon!

Nu nog steeds gonst het langs de oevers van de diversiteit, gonst het van de ontwikkeling, gonst het van het samen zijn en samen leven. Terwijl de mist boven de sloot langzaam optrekt en de benen van de koeien weer zichtbaar worden in de vroege ochtend, ben ik getuige van het ontwaken van het landschap. Zodra de energie weer gaat stromen door het licht van de zon, de stilte en oneindige ruimte in het duisternis weer begrenst wordt heb ik de mystieke wereld aan mij voeten. Mijn wortels vertellen me het verhaal van het onbewuste onder de weerspiegeling.

Omdat de verbinding met jullie als Amsterdammers in de loop van de jaren steeds kleiner is geworden, wil ik jullie graag uitnodigen naar mijn verhaal te luisteren. Ik wil jullie laten zien wat ik in de loop van de tijd heb meegemaakt, wat ik belangrijk vind en hoop ik jullie hart weer te openen voor het besef dat we allemaal natuur zijn. Jullie, ik en alle wezens om ons heen. Volg me op Instagram @dedotterbloem.

Je kan je ook inschrijven voor de nieuwsbrief. Dan houdt Mijn Mens je op de hoogte van alle activiteiten in het groen rondom mij.

Groetjes,

De Dotterbloem.

Hieronder vind je mij op de kaart van Amsterdam. Klik en lees wat bekende en minder bekende Amsterdammers voor mij voelen.